Ploegopstellingen

Verslag

Club Brugge heeft wederom niet kunnen winnen van Lokeren. Van oktober 2004 was het al geleden dat Club Brugge nog eens de volle buit bemachtigde tegen Lokeren. Het zag ernaar uit dat Club zaterdag een einde zou maken aan die zwarte reeks, maar drie minuten voor tijd maakte Sporting alsnog gelijk. Wat Club - dat met de nooddefensie Da Silva-Simaeys-Kucera-Klukowski aantrad en Sonck liet debuteren - er voor de rust van bakte was zonder meer flauw. De schamele kansjes die de thuisploeg afdwong, dwongen Lokeren-doelman Copa nooit tot een tijgersprong. Sterchele schoot de bal wild over, Sonck kopte een voorzet van Da Silva naast. De eerste helft was al voorbij halverwege toen Copa twee balletjes van Sonck mocht oprapen. Een kopbal van Geraerts verontrustte de Ivoriaanse doelman evenmin. Daarmee is alles over Club voor de rust gezegd, want eigenlijk draaide het voor geen meter. Sterchele liep zich voortdurend vrij maar werd geen enkele keer aangespeeld. De communicatie tussen zijn spitsbroeder Sonck en de rest van de ploeg liep eveneens spaak, niet het minst met Sterchele. Op geen enkel ogenblik wist blauw-zwart een verrassende aanval in mekaar te boksen. Ook Leko kon deze keer voor weinig gevaar zorgen. In tegenstelling tot de voorgaande weken werd de Kroaat heel kort gedekt, waardoor hij nauwelijks tot een gevaarlijke dieptepass kon komen. Meer nog, het oude beeld van Leko als vertragende factor dook weer op, tot groot ongenoegen van de Brugse aanhang. Lokeren stond organisatorisch bijzonder goed en zocht heel nadrukkelijk de openingen langs haar linkerzijde, waar belofte Da Silva de geschorste Priske verving. De Braziliaanse Belg spartelde als een vis op het droge en ging geregeld door de knieën voor Mbayo. De beste kansen voor de Waaslanders kwamen er niet toevallig op stilstaande fases, het stokpaardje van Leekens. Twee keer was het bijna bingo voor de bezoekers. Een corner belandde voor de voeten van Camara, maar Leko veegde diens poging voor de lijn weg. Gevaarlijk was ook een schicht van een vrijschop van El Mouataz, door Stijnen en de paal in hoekschop gewerkt. Ook in de tweede helft bleef de thuisploeg ondermaats voetballen. Wel kwam Club enkele keren dichter bij een doelpunt. Een prima voorzet van Blondel schampte de kruin van Geraerts waarna ook Sterchele onder de bal doorging. De vinnige linkspoot kreeg luttele minuten later een herkansing, maar zijn lob werd door Copa uit de lucht geplukt. Mathijssen haalde Sonck naar de kant en gokte op Salou. Ei zo na volgde er een owngoal door Madi, die op de huid gezeten door Salou zijn eigen doelman verraste. Het leer hobbelde echter naast. Bijna kwam het linke Lokeren kwam nog op voorsprong. Een afstandsschot van Overmeire werd door Stijnen ternauwernood naast getikt. De Belgische doelman onderscheidde zich even later ook op een schuiver van Vukomanovic. Club bibberde even , maar na goed aandringen van Salou leek het erop dat Blondel zijn team van meer kopzorgenverloste. Copa zag de schuiver van de vrijstaande Blondel door zijn benen glijden. Salou en Djokic kregen kans om de 1-0 voorsprong te verdubbelen maar faalden. En dat kwam de West-vlamingen duur te staan.Ivan Vukomanovic kreeg net voor het einde van de officiele speeltijd, op het goed gevulde en luidruchtige bezoekersvak na, heel het Jan Breydelstadion stil. Zijn overhoekse knal verdween achter Stijnen in doel. Al bij al een verdiende gelijkmaker van een alweer goed georganiseerde tricolore elf die steeds op de loer lag.