Onze tegenstander van zaterdag is het West-Vlaamse KSCT Menen, ofwel: Koninklijke Sporting Club Toekomst Menen, de naam die in 2014 ontstond toen de Menense voetbalclubs fuseerden. Een kennismaking met de club in geel en zwart.
Het verleden
Laat hier geen misverstand over bestaan: het voetbal in Menen gaat heel erg ver terug in de tijd. De club speelt met het stamnummer 56, is dus de 56ste club uit de Belgische voetbalgeschiedenis. In 1902 ontstond de ploeg bij een losse babbel in een café rond de biljarttafel, maar pas in 1912 werd het stamnummer aangevraagd bij de KBVB. In de eerste jaren draaide de club mee in de nationale reeksen, nadien braken er decennia aan waarin het veel minder goed ging. Onder andere door financiële perikelen was de club veroordeeld tot provinciaal voetbal. Maar na de fusie tot KSCT Menen is men toch weer opgeklommen tot tweede nationale.
Dit seizoen
De club zag tijdens de zomermaanden 11 spelers vertrekken, niemand slaagde erin een stapje hoger te gaan spelen. Een paar gingen naar een ploeg op hetzelfde niveau, een paar naar een lager niveau, een aantal stopten zelfs definitief. Ze werden vervangen door exact hetzelfde aantal, ook 11 dus. Zij komen vooral uit andere ploegen van tweede nationale.
De resultaten dit seizoen:
- Ninove vs Menen 1-0
- Menen vs Dikkelvenne 2-2
- Harelbeke vs Menen 4-2
- Menen vs Wetteren 2-1
De ploeg prijkt in de rangschikking voorlopig op plaats tien, met 4 punten. Smaakmaker is nieuwkomer Matt Demets. De 24-jarige linksbuiten komt van reeksgenoot Dikkelvenne en is goed voor drie van de zes gemaakte doelpunten. Trainer van KSCT Menen is Pascal Verriest, oud-speler van Waregem en even ploeggenoot van Danny Veyt. Na Waregem speelde hij nog bij Moeskroen, Doornik en ploegen uit derde klasse.
Gesprek met trainer Pascal Verriest
“We zijn een familiale club die uit een moeilijke periode komt. Op dit moment zijn de grootste problemen van de baan, maar we hebben een voorzichtige voorzitter: hij wil geen torenhoge verwachtingen scheppen. Een rustig seizoen in tweede nationale, daar tekenen we met zijn allen voor. Ook voor de komende jaren zijn er geen torenhoge ambities: een vaste waarde worden in deze reeks, dat is best ok. Daarom dat de overwinning tegen Wetteren zo belangrijk was: we staan nu al vier punten voor de laatste plaats. Het was niet gemakkelijk, maar de overwinning was wel verdiend.
Nu zaterdag trekken we naar Daknam. Tot hiertoe werd er weinig over die match gesproken, maar nu voel ik de zenuwachtigheid toch toenemen. Het is niet meer het Sporting Lokeren van weleer, maar toch. Het stadion, de sfeer die enorm blijkt te zijn… Ik las dat er bij de twee thuiswedstrijden een kleine 2000 fans aanwezig waren, nu ja, daar kunnen wij enkel van dromen. Tegen Wetteren waren er bij ons net geen 300, dan weet je het wel. Heel wat jongens speelden nog nooit voor zoveel volk, dat zal een enorme belevenis worden. We weten dat het een zware match wordt, maar als je je vooraf al verloren geeft, dan hoef je niet te spelen. We gaan spelen alsof ons leven er van afhangt en dan zien we wel waar het schip strandt.”
Recente reacties