In de thuiswedstrijd tegen het KVK Westhoek wordt gerekend op de volle buit, maar is dat eigenlijk niet altijd zo bij een club met titelambities? Hoe dan ook, de Ieperlingen zullen, zoals alle ploegen die op Daknam spelen, hun huid duur verkopen. Wij wegen hier hun kansen.
KVK Westhoek dit seizoen
Westhoek staat op dit moment 13de in de stand met 23 punten uit 23 wedstrijden. Ze konden 7 keer een partij winnend besluiten, ze speelden slechts 2 keer gelijk en moesten dus 14 keer het onderspit delven. Er moeten wel al heel wat gekke dingen gebeuren wil het dit seizoen nog fout aflopen. Er zitten een paar bevreemdende uitslagen bij dit seizoen. De zwaarste nederlaag dit seizoen kwam er op Zwevezele op speeldag 5: de 8-0 zindert nog na. Anderzijds wonnen ze buitenshuis de “degradatietopper” (toen al!) op speeldag 9 van rechtstreekse concurrent Wetteren met maar liefst 0-5. Wetteren ligt hen wel: ook vorig weekend bleven ze de ploeg van onder andere Hervé Telen de baas in eigen huis, 3-0 werd het zondag, “makkelijker dan verwacht” was de algemene teneur. Die overwinning betekent zo goed als zeker een verder verblijf in tweede nationale. Scoren is nochtans niet zo eenvoudig voor de jongens uit de Westhoek: dat lukte maar 31 keer. Een echt scorende spits lijken ze niet te hebben, de meeste doelpunten kwamen van aanvallende middenvelder Yentle Dewilde (6), een jonge kerel van 18, net als van zijn collega-middenvelders Valentin Mahieu en Jérémie Cremers (elk 5). Maar hun grootste probleem situeert zich eerder in de defensie: hun doelman mocht al 48 keer de bal uit de netten vissen. Nu ja, “doelman”, eerder “doelmannen”: Yankuba Colley stond in 12 van de 23 wedstrijden onder de lat, de overige 11 keer werden verdeeld over nog eens 3 (!) doelmannen.
Lokeren-Temse trok begin november naar een door een grote horde politiemensen versterkte burcht in Ieper en won er met 0-1. Van Moerzeke scoorde na voorbereidend werk van De Man en Vermeiren. Het was een verdiende zege, maar veel overschot was er niet.
Wij staken ons licht op bij coach Bruno Debo, al drie jaar aan het roer bij de West-Vlamingen. Hij blikt vooruit op de wedstrijd van zondag.
Interview Bruno Debo
De winst tegen Wetteren betekent dat het behoud verzekerd is?
Mathematisch niet, maar we hebben toch wel een serieuze stap in de goede richting gezet. Het was echt een zespuntenwedstrijd: vooraf stonden we 5 punten voor, dat kon herleid worden tot 2, maar dat kon ook aandikken tot 8. Gelukkig werd het dus dat laatste scenario. Nu de kloof acht eenheden bedraagt, zou dat moeten volstaan. Eerlijk gezegd was ik er al vrij gerust in na onze nieuwjaarstransfers, een doelman, een centrale verdediger en een aanvallende middenvelder. Drie wezenlijke versterkingen die zich onmiddellijk uitbetaalden. We begonnen met een toch vrij spectaculaire zege op Zelzate (2-4), hadden een punt kunnen en moeten pakken tegen Zwevezele (0-1), waren kansloos tegen Ninove (4-1), maar we wonnen wel wat we moesten winnen, tegen Dikkelvenne (2-1) en Wetteren (3-0). Kortom, met 10/21 na Nieuwjaar kunnen we leven. Zeker nu we wonnen tegen Wetteren.
Nu de redding een “feit” is, wat brengt dit seizoen dan nog?
We willen dit seizoen in schoonheid beëindigen. Wij hebben nog een paar mooie wedstrijden voor de boeg, zoals nu zaterdag op Daknam bijvoorbeeld. Ons doel is minimum 30 punten halen uit 30 wedstrijden, we zitten dus perfect op schema met onze 23 punten na 23 matchen. Als een echte, specifieke voorbereiding op volgend seizoen beschouw ik de resterende wedstrijden niet. Er zal sowieso nog flink wat verloop zijn. Ik blijf spelers opstellen, ook al weet ik dat ze vertrekken. Maar ze zijn toch nog in dienst tot het einde van het seizoen, niet? Wat wel waar is: nu er minder druk is, nu het niet altijd van moeten is, durf ik wel eens gemakkelijker een jongere speler een kans geven, zien wat hij vermag op dit niveau.
Wat mij opvalt: het zijn niet jullie spitsen die scoren…
Geen kwaad woord over onze spitsen, maar inderdaad missen we scorend vermogen. Er zijn verzachtende omstandigheden: Janis Coppin was lang geblesseerd, maar scoorde nu toch al twee wedstrijden op rij. Gelukkig hebben we bijvoorbeeld een Yentl Dewilde, een jonge infiltrerende middenvelder, die de weg naar doel kent. Maar het scoren is een pijnpunt, dat klopt. Vandaar dat ik aandrong op een goede spits voor volgend seizoen. Met David Cardon, nu nog Dikkelvenne, hebben we meteen een stevige versterking beet. Wie resultaten wil boeken in deze reeks, moet kunnen rekenen op een vlot scorende speler, type Romero, Braem,… Die kunnen wedstrijden over de streep trekken.
Nog iets dat opvalt: jullie stelden al vier doelmannen op dit seizoen…
We rekenden vooraf op Bram Paepe, maar die viel uit met een blessure. In allerijl legden we een jonge Gambiaanse tester vast, Yankuba Colley. Geen slechte doelman, maar nog jong en onervaren. En hij liep een ontsteking op aan de schouder. Eventjes deden we het met een andere jonge kerel, Maxime Coffyn, iemand uit de provinciale reeksen. Maar zelfs daar was hij nooit eerste doelman. Gelukkig konden we met nieuwjaar Maxence Dannel binnenhalen van het failliete La Louvière. Die heeft ervaring zat en straalt rust uit. Hij is deel van onze heropstanding na nieuwjaar.
Nu zaterdag wacht de trip naar Daknam
Dat bespaart mij alvast heel wat werk: ik zal mijn spelers niet moeten motiveren, dat zullen ze zo al genoeg zijn: de traditie, het stadion, de vele toeschouwers… Ik ga mijn spelers dan ook aanmanen van vooral te genieten. Maar natuurlijk gaan we ons niet als makke lammetjes laten afslachten, we gaan proberen daar iets te halen, al zal dat uiteraard niet simpel zijn. Lokeren-Temse van nu is niet meer dat van de heenronde: de helft van de basis is anders. Mijn tactisch plan? Spelen op mentaliteit, knokken voor elke bal, compact spelen, niet naïef zijn, in blok spelen, zo lang mogelijk de nul houden, loeren op die ene kans die er sowieso komt. Anders gezegd: we zullen het aanpakken zoals ongeveer elke tegenstander het aanpakt op Daknam, vermoed ik?
Recente reacties