Met zijn 36 is Dieter Van de Weghe veruit de oudste van de groep. Net op het moment dat hij zijn voetbalschoenen definitief wou uittrekken, hoorde hij van de plannen voor Lokeren–Temse B. Het pensioenplan werd meteen nog een jaartje voor hem uit geschoven…
“Ik heb al mijn hele leven gevoetbald. Als jonge snaak was dat eerst bij SK Merelbeke. Daar werd ik opgemerkt door AA Gent, waar ik speelde tot de U15. Of het anders wel zou gelukt zijn, weet ik natuurlijk niet, maar ik moest net dan ophouden met voetballen door vreselijke groeipijnen. Ik raakte anderhalf jaar geen bal aan. Dan ging ik naar FC Daknam, een vrij logische keuze omdat ik in Eksaarde woon. Ik kwam er snel in de eerste ploeg. Nadien speelde ik nog voor een heleboel andere clubs in de regio: Sinaai, Doorslaar, FC Sint-Niklaas…
De corona pandemie was dodelijk voor mijn motivatie. Ik was al 35, een heel lange periode zonder voetballen kondigde zich aan. Ik besloot te stoppen. Maar kijk, dan vernam ik de plannen van Lokeren-Temse. Die kans kon ik echt niet laten liggen. Ik weet nu al zeker dat er een heleboel jongens jaloers zullen zijn dat ik nu voor de club van mijn hart kan spelen. Dat het fiere logo op mijn shirt zal prijken, het geeft me nu al kippenvel.
Ik ben het best in mijn sas als diepe spits of in een positie daarrond. Mijn jarenlange ervaring proberen door te geven, dat zegt me wel wat. Ik ken het provinciaal voetbal door en door. Het wordt een drukke tijd, want ik werk natuurlijk voltijds: ik monteer serverkasten bij Rittal, een Lokers bedrijf. En mijn dochter van 9 en mijn zoontje van 3 vragen natuurlijk ook de nodige aandacht. Mijn dochtertje interesseert zich alleen voor voetbal als haar papa mee doet, anders zegt het haar niets. En de zoon? Ja, hij is nog jong natuurlijk, maar wie weet treedt hij wel in de voetsporen van zijn vader bij Lokeren-Temse?
Recente reacties